ups مناسب دیتاسنتر :
ups مناسب دیتاسنتر دارای ویژگی هایی است که به شرح آن می پردازیم. دیتاسنتر یک مکان فیزیکی تخصصی است که برای نگهداری، مدیریت، و پردازش حجم عظیمی از دادهها و زیرساختهای حیاتی IT یک سازمان یا ارائهدهنده خدمات استفاده میشود.
۱. اجزای اصلی دیتاسنتر
یک دیتاسنتر چیزی فراتر از یک اتاق پر از کامپیوتر است؛ بلکه یک محیط کاملاً مهندسیشده است که شامل چهار جزء اصلی میشود:
الف. سختافزار محاسباتی (Compute Hardware)
این بخش مغز دیتاسنتر است و شامل موارد زیر میشود:
- سرورها (Servers): کامپیوترهای قدرتمندی هستند که وظیفه اجرای برنامهها، میزبانی وبسایتها، ذخیرهسازی دادهها، و ارائه خدمات آنلاین را بر عهده دارند.
- سیستمهای ذخیرهسازی (Storage Systems): شامل آرایههای بزرگی از هارد دیسکها (HDD/SSD) و سیستمهای ذخیرهسازی متصل به شبکه (NAS/SAN) برای نگهداری امن دادهها.
- تجهیزات شبکه (Networking Gear): شامل سوئیچها، روترها، فایروالها و کابلکشیهای پرسرعت که ارتباط بین سرورها، سیستمهای ذخیرهسازی و دنیای بیرون (اینترنت) را برقرار میکنند.

ب. زیرساخت فیزیکی (Physical Infrastructure)
این اجزا محیطی پایدار و ایمن را برای سختافزار فراهم میکنند:
- تامین برق پایدار: شامل منابع تغذیه بدون وقفه (UPS) برای جلوگیری از قطعی در هنگام نوسانات برق، و ژنراتورهای پشتیبان برای مواقع قطعی طولانیمدت برق شهر.
- سیستمهای خنککننده (Cooling Systems): سرورها گرمای زیادی تولید میکنند. دیتاسنترها از سیستمهای پیشرفته تهویه مطبوع (HVAC) و گاهی خنککنندههای مایع برای نگه داشتن دمای محیط در سطح بهینه استفاده میکنند.
- امنیت فیزیکی: شامل دوربینهای مداربسته، کنترل دسترسی بیومتریک (اثر انگشت یا عنبیه)، و نگهبانان برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز.
ج. امنیت و مدیریت
علاوه بر امنیت فیزیکی، امنیت منطقی (سایبری) نیز در دیتاسنتر بسیار حیاتی است. سیستمهای مدیریت دیتاسنتر (DCIM) وضعیت عملکرد، مصرف انرژی، و سلامت تجهیزات را به صورت لحظهای پایش میکنند.

۲. انواع دیتاسنترها
دیتاسنترها بسته به مالکیت و نحوه استفادهشان به چند دسته اصلی تقسیم میشوند:
- دیتاسنتر سازمانی (Enterprise Data Center): متعلق به یک شرکت خاص است و منحصراً برای پشتیبانی از عملیات داخلی همان شرکت (مثل بانکها، شرکتهای بزرگ نرمافزاری) استفاده میشود.
- دیتاسنتر ارائهدهندگان خدمات (Service Provider Data Center): توسط شرکتهایی ساخته میشود که خدمات میزبانی (Hosting)، رایانش ابری (Cloud Computing)، یا سایر خدمات IT را به مشتریان مختلف ارائه میدهند (مثل آمازون AWS، گوگل کلود، مایکروسافت Azure).
- دیتاسنتر مشترک (Colocation Data Center): ساختمانی است که فضای فیزیکی، برق و خنککننده را در اختیار شرکتهای مختلف قرار میدهد تا سرورهای خود را در آنجا مستقر کنند.
۳. اهمیت دیتاسنترها
دیتاسنترها ستون فقرات اقتصاد دیجیتال هستند. هر سرویسی که شما به صورت آنلاین استفاده میکنید (از پیامرسانها و شبکههای اجتماعی گرفته تا بانکداری آنلاین و خرید اینترنتی) نهایتاً توسط یک دیتاسنتر پشتیبانی میشود.
وظایف اصلی آنها عبارتند از:
- ذخیرهسازی مداوم دادهها: اطمینان از اینکه دادههای شما هرگز از بین نروند.
- پردازش و محاسبات: اجرای برنامهها و تحلیل دادهها.
- دسترسیپذیری بالا (High Availability): اطمینان از اینکه سرویسها تقریباً همیشه در دسترس هستند (با استفاده از افزونگی یا Redundancy).
- انتقال دادهها: ارسال سریع اطلاعات به کاربران در سراسر جهان.

چرا باید برای دیتاسنتر یو پی اس داشته باشیم؟
دلیل اصلی استفاده از یوپیاس (UPS) یا منبع تغذیه بدون وقفه (Uninterruptible Power Supply) در دیتاسنترها، حفظ تداوم کسبوکار و حفاظت از دادهها در برابر قطعیهای برق است.
۱. جلوگیری از خاموشی ناگهانی (Sudden Shutdown)
تجهیزات IT حساس هستند. وقتی برق به طور ناگهانی قطع میشود، فرآیندهای در حال اجرا روی سرورها بدون اتمام و ذخیرهسازی مناسب متوقف میشوند. این میتواند منجر به موارد زیر شود:
- خرابی دادهها (Data Corruption): اگر یک عملیات نوشتن روی دیسک در حال انجام باشد و برق قطع شود، بخشی از فایلها یا پایگاه داده ممکن است خراب شده و غیرقابل استفاده شوند.
- از دست رفتن تراکنشها: در سیستمهای مالی یا تراکنشی، این قطعی میتواند به از دست رفتن سفارشات یا تراکنشهای در حال انجام منجر شود.
یوپیاس بلافاصله پس از تشخیص قطعی برق، بدون تأخیر انرژی ذخیرهشده در باتریهای خود را به تجهیزات متصل میکند. این زمان کوتاه (که معمولاً چند میلیثانیه تا چند دقیقه است) برای انتقال بار به ژنراتورهای پشتیبان یا فراهم کردن زمان کافی برای خاموش کردن ایمن سیستمها حیاتی است.

۲. محافظت در برابر نوسانات کیفیت برق
قطعی برق تنها مشکل نیست؛ کیفیت برقی که از شبکه شهری میآید نیز اهمیت دارد. یوپیاسهای مدرن چندین کارکرد حفاظتی دارند:
- تنظیم ولتاژ (Voltage Regulation): اگر ولتاژ برق شهری بیش از حد بالا (افزایش ناگهانی یا Surge) یا بیش از حد پایین (افت ولتاژ یا Sag) برود، یوپیاس با تثبیت خروجی، از آسیب دیدن منابع تغذیه سرورها جلوگیری میکند.
- فیلتر نویز (Noise Filtering): نویزهای الکتریکی میتوانند بر عملکرد دقیق تجهیزات حساس الکترونیکی تأثیر بگذارند. یوپیاس این نویزها را حذف میکند.
۳. فراهم کردن زمان کافی برای فعالسازی ژنراتورها
در دیتاسنترهای بزرگ، ژنراتورهای دیزلی معمولاً به عنوان پشتیبان نهایی استفاده میشوند. با این حال، ژنراتورها به زمان نیاز دارند تا به طور کامل راهاندازی شوند، به حالت عملیاتی برسند و بار را تحویل بگیرند (معمولاً چند ثانیه تا یک دقیقه).
نقش یوپیاس در اینجا پل ارتباطی (Bridge) است:
- برق شهری قطع میشود.
- یوپیاس بلافاصله از باتری کار میکند و برق پایدار را فراهم میسازد.
- سیستم مدیریت دیتاسنتر فرمان راهاندازی ژنراتور را صادر میکند.
- هنگامی که ژنراتور آماده شد، یوپیاس به طور خودکار از برق ژنراتور تغذیه میکند.
بدون یوپیاس، در فاصله زمانی بین قطعی برق و راهاندازی ژنراتور، همه سرورها خاموش خواهند شد.

ups مناسب دیتاسنتر چه ویژگی دارد :
۱. معماری (Topology) مناسب: یوپیاس آنلاین (Online Double-Conversion)
این نوع یوپیاسها بهترین حفاظت ممکن را ارائه میدهند و استاندارد طلایی دیتاسنترها هستند:
- نحوه کار: این سیستمها به طور مداوم برق ورودی (AC) را به جریان مستقیم (DC) تبدیل کرده و سپس مجدداً آن را به برق AC خالص و سینوسی برای تغذیه سرورها تبدیل میکنند.
- مزایا:
- جداسازی کامل از شبکه: تجهیزات هرگز مستقیماً به برق شهری وصل نیستند؛ بنابراین از هرگونه نوسان، نویز، یا اختلال شبکه محافظت میشوند.
- زمان انتقال صفر (Zero Transfer Time): چون تبدیل به طور دائم در حال انجام است، در صورت قطعی برق، هیچ وقفهای در خروجی وجود ندارد (انتقال به باتری صفر ثانیه است).
- خروجی برق بسیار با کیفیت: موج خروجی کاملاً سینوسی و پایدار است که برای تجهیزات حساس سرور ایدهآل است.
۲. ظرفیت و مقیاسپذیری (Capacity and Scalability)
ظرفیت یوپیاس باید بر اساس حداکثر توان مصرفی (KVA/KW) مورد نیاز تمام تجهیزات (سرورها، سوییچها، تجهیزات شبکه، و تجهیزات خنککننده در صورت اتصال به آن) انتخاب شود.
- قانون سرانگشتی: ظرفیت یوپیاس معمولاً باید ۲۰ تا ۳۰ درصد بیشتر از بار فعلی پیشبینی شود تا فضای کافی برای رشد و اضافه کردن تجهیزات جدید در آینده (Headroom) وجود داشته باشد.

۳. سطح افزونگی (Redundancy Level)
برای دیتاسنترهای حیاتی، داشتن یک یوپیاس تنها کافی نیست. افزونگی به این معنی است که خرابی یک قطعه نباید منجر به قطع شدن برق شود. رایجترین سطوح افزونگی عبارتند از:
- N+1: به این معنی است که شما تعداد یوپیاس مورد نیاز (N) را به اضافه یک واحد پشتیبان (1+) دارید. اگر یک واحد خراب شود، واحد اضافی جای آن را میگیرد و سیستم بدون وقفه کار میکند.
- 2N: در این حالت، شما دو سیستم کامل یوپیاس دارید که هر کدام به تنهایی قادر به تأمین کل بار هستند. این بالاترین سطح اطمینان است و معمولاً در دیتاسنترهای Tier IV استفاده میشود.
۴. زمان اجرا با باتری (Runtime)
این پارامتر تعیین میکند که یوپیاس چند دقیقه میتواند برق را تأمین کند تا ژنراتورها به کار بیفتند.
- پیکربندی رایج: معمولاً زمان مورد نیاز ۱۵ تا ۳۰ دقیقه در حداکثر بار است. این زمان کافی است تا ژنراتورهای دیزلی روشن شده و پایدار شوند.
- باتریها: سیستمهای دیتاسنتر معمولاً از باتریهای سربی-اسیدی (VRLA) در کابینتهای بزرگ استفاده میکنند، هرچند گاهی از باتریهای لیتیوم-یون نیز برای کاهش فضا و وزن استفاده میشود.

جمعبندی انواع مناسب
به طور خلاصه، یک دیتاسنتر مدرن به سیستمی نیاز دارد که:
- معماری آنلاین (Double-Conversion) داشته باشد.
- با توجه به نیازهای آینده، ظرفیت کافی را تأمین کند.
- افزونگی (N+1 یا 2N) در آن پیادهسازی شده باشد.
- زمان اجرای کافی برای راهاندازی ژنراتورها را فراهم کند.
در آروند آویژه پارسیان، ما نه تنها محصولات اورجینال APC را با موجودی آماده عرضه میکنیم، بلکه خدمات مشاوره، نصب و نگهداری پیشگیرانه ۲۴/۷ را نیز ارائه میدهیم تا اطمینان حاصل شود زیرساخت شما همیشه آماده و ایمن است.
اگر سازمان شما هم با چالشهای پایداری برق دست و پنجه نرم میکند، همین حالا با ما تماس بگیرید. تیم متخصص ما آماده است تا راهکار سفارشی بر اساس نیازهای دیتاسنترتان پیشنهاد دهد – از محاسبه دقیق ظرفیت تا پکیجهای ترکیبی UPS + ATS با شرایط ویژه.